Posługa sakramentalna

Bierzmowanie

O BIERZMOWANIU WEDŁUG KATECHIZMU KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO

  1. Do jakiej grupy sakramentów należy bierzmowanie?

    2. Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do "sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego", którego jedność powinna być zachowana.

  2. Dlaczego jest konieczne przyjęcie bierzmowania?

    3. Przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu świętego.

  3. Jakie są skutki przyjęcia sakramentu bierzmowania?

    4. Przez sakrament bierzmowania ochrzczeni jeszcze ściślej łączą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej.

  4. Co wiemy na temat bierzmowania w Starym i Nowym Testamencie?

    5. W Starym Testamencie prorocy zapowiadali, że Duch Pana spocznie na oczekiwanym Mesjaszu ze względu na jego zbawcze posłanie.

  5. Opisz wydarzenia z życia Pana Jezusa świadczące, że spoczął na Nim Duch Święty.

    6. Zstąpienie Ducha Świętego na Jezusa, kiedy Jan udzielał Mu chrztu było znakiem, że jest On tym, Który miał przyjść, że jest Mesjaszem, Synem Bożym. Jezus poczęty za sprawą Ducha Świętego urzeczywistnia całe swoje życie i całe swoje posłanie w pełnej jedności z Duchem Świętym, Którego Ojciec daje Mu "z niezmierzonej obfitości".

  6. Czy ta pełnia Ducha Świętego miała pozostać jedynie udziałem Mesjasza?

    7. Ta pełnia Ducha Świętego nie miała pozostać jedynie udziałem Mesjasza, ale miała być udzielona całemu ludowi mesjańskiemu .

  7. Opisz wydarzenia z życia ludu mesjańskiego (kościoła) świadczące o obecności Ducha Świętego.

    8. Chrystus wielokrotnie obiecywał wylanie Ducha. Spełnił najpierw tę Swoja obietnicę w dniu Paschy, a następnie w sposób zdumiewający w dniu Pięćdziesiątnicy. Apostołowie napełnieni Duchem Świętym zaczynają głosić "wielkie dzieła Boże", a Piotr oznajmia, że to wylanie Ducha jest znakiem czasów mesjańskich. Ci którzy wówczas uwierzyli słowom apostołów i pozwolili się ochrzcić, otrzymali z kolei dar Ducha Świętego.

  8. Co to jest włożenie rąk i od kiedy ta tradycja występuje jako ryt bierzmowania?

    9. Od dnia Pięćdziesiątnicy Apostołowie, wypełniając wolę Chrystusa, przez wkładanie rąk udzielali neofitom daru Ducha Świętego, który uzupełniał łaskę chrztu. Dlatego w liście do Hebrajczyków wśród pierwszych elementów formacji chrześcijańskiej wymienia się naukę o chrzcie i wkładaniu rąk. To wkładanie rąk w tradycji katolickiej słusznie uznaje się za początek sakramentu bierzmowania, który w pewien sposób przedłuża w Kościele łaskę Pięćdziesiątnicy.

  9. Czy tylko włożenie rąk towarzyszyło bierzmowaniu?

    10. Bardzo wcześnie do gestu wkładania rąk dodawano namaszczenie wonną oliwą (krzyżmem), aby lepiej wyrazić Dar Ducha Świętego.

  10. Co znaczy nazwa "chrześcijanin"?

    11. Namaszczenie wonną oliwą wyjaśnia imię "chrześcijanin", które znaczy "namaszczony" i bierze początek od samego Chrystusa "którego Bóg namaścił Duchem Świętym.

  11. Czy namaszczenie krzyżmem dokonuje się pierwszy raz w życiu człowieka w chwili bierzmowania? Dlaczego drugie namaszczenie jest zarezerwowane dla biskupa i jaka jest jego rola w sakramencie bierzmowania?

  12. Pierwsze namaszczenie krzyżmem dokonało się w chwili chrztu i dokonał go prezbiter (ksiądz) oznaczało ono uczestnictwo ochrzczonego w prorockiej, kapłańskiej i królewskiej funkcji Chrystusa. Natomiast przy bierzmowaniu następuje drugie namaszczenie i zarezerwowane jest dla biskupa, aby podkreślić więź nowego chrześcijanina z biskupem, który jest gwarantem i sługą jedności swojego Kościoła oraz powszechności i apostolskości. W ten sposób zostaje również podkreślony związek z apostolskimi początkami Kościoła Chrystusowego.

  13. Test_bierzmowanie

O DARACH DUCHA ŚWIĘTEGO

  1. Dar mądrości sprawia, że człowiek zapatrzony jest w Boga i rzeczy Boskie (Ef 1, 17). Jest pewnego rodzaju kontemplacją źródła, pierwszego principium, jakim jest Bóg. Kontemplacja Boga, jako Pierwszej Przyczyny, nie pozostaje bez wpływu na działanie. Owocem bowiem takiego "zapatrzenia się" w Boga jest szukanie w Nim rady, jak według odwiecznych zasad układać swe życie.
  2. Dar rozumu oczyszcza rozum człowieka, aby w pełniejszym świetle mógł przenikać myśl Boga, z większym upodobaniem i rozkoszą przylgnąć oraz pozostać przy niej. Dar ten jest intelektualnym światłem łaski, dzięki któremu człowiek wnika w prawo wieczne i nim się kieruje (Mt 11,25; Ef 1,18).
  3. Dar rady sprawia, iż człowiek jest kierowany przez Boga. Duch Święty nakłania i porusza człowieka do tego, co ma czynić w konkretnych sytuacjach życia zgodnie z Bożym zamysłem (Ps 16, 7-9).
  4. Dar męstwa jest szczególnym darem, w którym Duch Święty przychodzi z pomocą słabości człowieka umacniając jego wolę i sprawiając, że staje się wytrwały w dobrym postępowaniu, niewzruszony w praktykowaniu cnót i stały w postanowieniu bycia świętym (Rz 8, 26. 35-37; Ef 6, 16).
  5. Dar umiejętności definiowany jest przez św. Tomasza jako "dar, którego cechą jest nadawanie poprawności sądu odnoszącego się do stworzeń. Kto nie posiada zdolności poprawnego sądzenia stworzeń, myśli, że w nich znajduje się szczęście wieczne, biorąc je za prawdziwy cel, popadając w ten sposób w grzech i tracąc prawdziwe dobro" (STh II-II, q. 4).
  6. Dar pobożności wzbudza w człowieku głęboką cześć i uwielbienie dla Boga. Prowadzi do czynienia wszystkiego dla Jego chwały, do nieustannego ofiarowania Mu siebie (Rz 12, 1; Tt 2,12; 1 P 2, 5).
  7. Dar bojaźni Bożej. Jest to stan, który Duch Święty wlewa do ludzkiej duszy po to, aby utrzymać w niej należny szacunek wobec majestatu Pańskiego oraz zależność i poddanie się Jego woli, uwalniając ją od tego wszystkiego, co może Bogu się nie podobać. Chodzi tu nie o lęk przed Bogiem, ale o postawę miłości wyrażającą się w nie­ chęci i odrazie do tego wszystkiego, co mogłoby spowodować obrazę Boga lub odejście od Niego. Bojaźń Boża jest miarą mądrości i pobożności (Syr 1,11-20.2, 7-18; Prz 1, 7; Ps 111,10).
  8. Sparwdź wiedzę o bierzmowaniu.